Milepæl og milepælssamtale på nynorsk

Milepæl kan heita både milepåle, milestein og milestolpe på nynorsk. Milestolpe er det vanlegaste i overført tyding (å nå ein milestolpe), men samansetjinga milesteinssamtale er jo meir praktisk enn milestolpesamtale.

På bokmål bør det nok heita milepælssamtale med to s-ar, i alle fall dersom ein skriv milepælsplan, som er det vanlegaste.

Generelt heiter pæl i denne tydinga helst påle på nynorsk. Pæl vart offisielt godkjent fyrst i 1985, utan at milepæl vart teke med i rekninga. Men i grunnen er metaforen milepæle eit mindre brot med tradisjonell ordbruk enn det konkrete pæl for påle.

For milepæl har milestolpe (ikkje milepåle) vore det vanlegaste ordet, både i konkret og overført tyding. Her er det eldste dømet: «Kunstverk standa atter som Milestolpar paa den Vegen, som Manna-ætti hever gjengit etter» (Ferdaminni fraa Sumaren 1860, av Aasmund Olavsson Vinje). «Milepæler» av stein har ein gjerne omtala nettopp som milesteinar.