Faste – uttale
Somme uttaler ordet faste og fastetid med kort a, andre med lang. Kva er rett?
Begge delar må reknast som rett, men kort a er nok det vanlegaste.
Bokmålsordboka og Nynorskordboka har ikkje med opplysningar om uttalen av dette ordet, men eldre uttaleordbøker fører opp variantane med kort og lang a som valfrie. I Norsk uttaleordbok av Bjarne Berulfsen står fyrst /faste/ med kort a, men så kjem /fa:ste/ med lang a. Før den lange varianten står det «mest teologisk»! Den som ferdast blant prestar, vil altså truleg oftare høyre ordet uttalt med lang a. Tilbakemeldingar vi har fått frå katolikkar, tyder på at lang a fyrst og fremst er ein protestantisk vane.
Det bør òg nemnast at uttalen er lang i dansk: /fæ:sde/.
Var denne teksten grei?
Trykk på Ja eller Nei og skriv ei tilbakemelding med ris, ros eller begge delar. Vi svarar ikkje på tilbakemeldingane, men vi les dei aller fleste. Les meir om baseartiklane i spalta til høgre (eller nedst, om du er på lesebrett/mobil).
Del denne siden
